ارزشیابی مشاغل
یکی از بزرگترین مشکلات مدیران در محیطهای کاری، عدم تعادل بین حقوق و دستمزدها و فقدان ضابطه صحیح برای تعیین ارزش واقعی مشاغل است. همیشه حقوق و دستمزد بزرگترین و مؤثرترین عامل انگیزه کاری برای کارکنان و جلب رضایت آنها از سازمانها بوده و از مهمترین مسائل در مدیریت منابع انسانی به شمار میرود. ارزشیابی مشاغل ابزاری است که سازمانها و کارکنان را درتامین این نیازها کمک میکند. اگر این ابزار بهخوبی طراحی گردد و به نحو صحیح مورد استفاده قرارگیرد، وسیله مناسبی برای تشویق، آموزش، بهسازی و بعضا تنبیه کارکنان خواهد بود.
تا زمانی که تجزیه و تحلیل مشاغل شکل نگرفته باشد، چطور میتوان نیروی انسانی جذب کرد ؟ چطور و بر چه اساسی میتوان به وی آموزش داد؟ چطور مورد ارزیابی عملکرد قرار خواهد گرت؟ تا زمانی ارزشیابی مشاغل مبتنی بر تجزیه و تحلیل شغل و استراتژی آینده سازمان شکل نگرفته است، بر چه اساسی پرداختی خواهد داشت؟ بر چه اساس ارتقا خواهد یافت؟ بر چه اساسی مسیر شغلی آینده افراد مشخص خواهد شد؟ و….
یکی از اهداف عمده ارزشیابی مشاغل، سطحبندی و درجهبندی مشاغل سازمان به یکروال منطقی و حسابشده و با استفاده از فنون موجود هست که به این وسیله، ارزش نسبی مشاغل را با توجه به نوع وظایف و مسئولیتهای افراد تعیین مینماید که این نیز خود مقدمهای براي طراحی نظام پرداخت سازمان هست. بهطورکلی هدف از ارزیابی مشاغل عبارت از تعیین سهم نسبی مشاغل در سازمان و نقش آنها در موفقیت سازمان و پرداخت به مشاغل منطبق با آن میباشد.