طراحی و بازنگری ساختاری سازمانی با رویکرد فرآیندی وظیفهای
تصمیم‌گیری در خصوص طراحی سازمان و ساختار از جمله تصمیمات دشوار و پیچیده پیش‌روی مدیران است. اهمیت این تصمیم‌گیری در تحولاتی است که با تغییر ساختار در دامنه اختیارات، نوع ارتباطات، حیطه مسئولیت و سبک کنترل و نظارت در سازمان رخ می‌دهد و ممکن است پذیرش آن برای کارکنان و اعضای سازمان دشوار و نیازمند شکستن پوسته قدیمی سازمان باشد. به علاوه، ساختار با تاثیر بر روی چابکی سازمان در مواجهه با فشارهای محیطی و استفاده از فرصت‌ها نقش پررنگی در ارتقای توان رقابتی سازمان دارد، بنابراین اقدام به طراحی و بازطراحی ساختار باید با پیش‌بینی فشارهای محیطی و رقابت همراه باشد. از سوی دیگر، هرگونه تغییر کوچکی در ساختار سازمان باید در تعامل با استراتژی‌های سازمان صورت پذیرد. عدم همسویی میان استراتژی و ساختار سبب می‌شود تا ضمن بروز آشفتگی در سازمان، تحقق اهداف استراتژیک با خطر مواجه شود.
به همین دلیل، تصمیم‌گیری درباره تغییرات سازمانی و تحولات ساختاری فراتر از نگرش منحصر به منابع انسانی و تعریف و تنظیم شرح شغل‌های سازمانی بوده و نیازمند در نظر گرفتن الزامات استراتژیک سازمان است